Bosbaden

Ik ben een verzamelaar. Nee, niet van thee, maar van tijdschriften. Niet bewust, maar ik kan ze moeilijk weggooien. Zo groeien er mooie stapels in huis. 

Misschien lijd ik wel aan verzamelstoornis of hoarding, hoewel er (gelukkig) nog meer dan ruimte genoeg in huis overblijft voor normale bewoning.

Af en toe (meestal onder liefdevolle dwang van Frederik) neem ik een tijdschrift ter hand en ontdek ik oud nieuws. Zo kwam ik onlangs het woord bosbaden tegen. Verwar de term alsjeblieft niet met een boswandeling, want bij bosbaden vertoef je in het bos zonder stevig te stappen of te lopen. Daar kan ik de komende weken misschien eens werk van maken. Of nee, in die uitspraak huist net iets te veel dwang. 

Ik voldoe alvast aan de meeste voorwaarden. Bij bosbaden kies je best een bos uit waarmee je een band op kunt bouwen en die heb ik al met het Plaisiersbos en Hoogveld. Mijn muziek beloof ik de volgende keer wel thuis te laten om beter te kunnen luisteren naar de vogels, het ritselen van de bladeren en helaas ook het gezoem van de snelweg in de buurt.

Kriebelt het bij jou ook om een bosbad te nemen?